Do odważnych świat należy! Ewentualnie przy chęci odkrywania nowego, nie bez znaczenia są także środki finansowe. Większe ośrodki medyczne mają z reguły trochę łatwiej w zakresie pozyskiwania funduszy na innowacyjne rozwiązania. Nie obejdzie się jednak bez dużego zaangażowania i determinacji. To m.in. dzięki nim w Szpitalu Uniwersyteckim w Krakowie zainstalowano śródoperacyjny mikroskop konfokalny.

Urządzenie zostało dedykowane do pracy na Oddziale Chirurgii Onkologicznej, gdzie podczas zabiegów wykorzystywane jest do weryfikacji poprawnego zachowania marginesów wycinanych zmian oraz wykrywania zmian nowotworowych. Mikroskop zlokalizowany na sali operacyjnej w ciągu kilku minut umożliwia uzyskanie obrazu histopatologicznego wyciętej zmiany zbliżonego do obrazu uzyskiwanego przy barwieniu podstawowym H&E. Badanie wykonane mikroskopem nie wyklucza przeprowadzenia w późniejszym terminie klasycznej diagnostyki histopatologicznej.

VivaScope 2500 jest nieustannie rozwijany. Liczne publikacje¹ dowodzą jego skuteczności w zakresie zastosowań urologicznych, dermatologicznych oraz ginekologicznych. Najnowsze badanie² prezentuje możliwości wykorzystania mikroskopu do przyspieszenia oceny cienkoigłowej biopsji zmian trzustkowych (pod kontrolą USG) EUS-FNB. Poniżej przedstawiam interpretację wyników, a na stronie cxnews.pl jest link do pełnego artykułu.

Interpretacja: Wyniki badań pochodzą z systemu cyfrowego scalającego wiele ośrodków z różnych krajów i są publikowane pierwszy raz. Biorąc pod uwagę zalety cyfrowej fluorescencyjnej diagnostyki konfokalnej w postaci skróconego czasu i braku wpływu na badaną próbkę, laserowa mikroskopia konfokalna ex vivo może skutecznie usprawnić tradycyjną diagnostykę EUS-F-NB, dając m.in. istotne implikacje do planowania nowoczesnej pracy diagnostycznej dla guzów trzustki.

Przytoczone wieloośrodkowe badanie potwierdza rolę natychmiastowych narzędzi cyfrowych, jako ważnej alternatywy dla tradycyjnej mikroskopii. W szczególności FCM (fluorescencyjna mikroskopia konfokalna) może poprawić ocenę adekwatności i diagnostykę w czasie rzeczywistym w przypadku zmian litych. W ten sposób możemy zmniejszyć opóźnienia w leczeniu pacjenta, co ma istotne implikacje dla planowania nowoczesnych procedur diagnostycznych guzów trzustki. ♦